به((حساب و جبر))جانا همه هستی ام بیارا که رسد ز رمز خلقت نفحات حق شما را
لگاریتم هر گلی را که ز باغ ((پایه)) چیدم رخ دلربات دیدم که رقم زده ((نما)) را
چو به تابع ات کشیدم ((خط منحنی))چه دیدم؟ به دو دیده در تعجب نگریستم خدا را
به کمند((رشته))هایش چه خوش است اوفتادن قدح ((limit)) به وجودتان گوارا
مَکنی به ((صفر)) ضربم که توان آن ندارم ز ((کرانه های بالا)) نفرستی این بلا را
به کمند((باز))جاری شده ((بسته))پای ((محور)) چه شود اگر نماید به اسیر خود مدارا
((هنر ریاضیات)) است غزلی بدین روانی که روان خستۀ ما ننوازد این نوا را
