می دانم و بسیار تجربه کرده ام که جهان هشدارها یا حتی ایده هایش را ابتدا به وسیله نشانه ها به ما میگوید.
اما مهم این است که: ما چقدر به زبان نشانه ها ایمان داریم؟

عمده ترین علت نارضایتی افراد از وضعیتشان از انجا شروع می شود که:

  • آنها با وجود نشانه های زیاد هیچ اقدامی به ایجاد تغییر در رویه یا تغییر باور خود ننموده اند!!!
  • با وجود نشانه های نه چندان خوب در روابطشان، هیچ علاقهای به تغییر باور خود در زمینه روابط ندارند!
  • با وجود هشدارهای زیاد جهان برای تغییر روند شغل یا درآمدشان، هنوز هم هیچ تلاشی برای تغییر باور خود نکرده اند!
  • با اینکه اوضاع هر روز بدتر میشود اما انگار برنامه ای برای تغییر باور خود ندارند!
  • با وجود نشانه های فروان درباره به خطر افتادن سلامتی شان، همچنان میلی به تغییر باور یا رویه تغذیه شان ندارند!
  • حتی با وجود ایده های فراوان، جسارتی برای اجرای آن همه ایده ثروت ساز و سودمند ندارند.
  • چون زبان نشانه ها را باور ندارند، چون قدرت تغییر باور را کم اهمیت می دانند!!
  • و در یک کلام، ترس، نبودن ایمان و نبودن شهامت، همان پرده ضخیمی است که اجازه دیدن نشانه ها و هدایت واضح جهان را از آنها گرفته است.                                                                                                                                     

     زیرا به قول قرآن:

    قالَ رَبُّنَا الَّذی أَعْطى‏ کُلَّ شَیْ‏ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى‏ (۵۰طه)

    پاسخ داد: «پروردگار ما کسى است که نعمت وجود به همه موجودات بخشیده سپس آنها را هدایت کرده است.» (۵۰)

    اما فقط افرادی این هدایت را دریافت میکنند که به آن ایمان دارند

    که نشانه های روشن هدایت را می پذیرند!

    که هر لحظه آماده تغییر باور ها و روش خود هستند!

    که به هیچ بهترین روشی هم نمی چسبند!!!

    که ایمان دارند:

    هر روشی هرچقدر خوب،باز هم می تواند بهتر باشد

    هر وضعیتی هرچقدر عالی باز هم عالیتر میشود

    هر باوری هر چقدر قدرتمند کننده، بازهم بهتر میتوانید باشد

    آنها همواره به دنبال تغییر باورهای خود به باورهای قدرتمندکننده تر هستند زیرا درک کرده اند که قانون جهان این است که:

    همواره به سمت بهتر شدن، پیشرفت و گسترش حرکت کند!!