امام علی (ع) : کسیکه خود را در مقام پیشوائی و امام مردم قرار می دهد بایدپیش از آنکه به تعلیم دیگران بپردازد به تعلیم خویش پردازد و باید تادیب کردن او به عملش پیش از تادیب کردن بزبانش باشد .کسیکه معلم و ادب کننده خویشتن است به احترام سزاوارتر است از کسیکه معلم و مربی مردم است
وقال [ع ] : من نصب نفسه للناس اماما فلیبدا بتعلیم ، نفسه قبل تعلیم غیره ، و لیکن تادیبه بسیرته قبل تادیبه بلسانه ، و معلم نفسه و مودیها احق بالاجلال من معلم الناس و مودبهم
نهج البلاغه
من شکست نخورده بودم، فقط 10000 راه پیدا کردم که به موفقیت ختم نمی شود.
I had not failed I had just found 10000 way that won’t work.
امام حسن (ع) : سه چیز مردم را هلاک میکند : تکبر ، حرص و حسد . چون تکبر دین انسان را از بین می برد و شیطان هم به واسطه تکبر ملعون و منفور شد ، و حرص دشمن نفس انسان است و حضرت آدم به سبب حرص از بهشت رانده شد ، و حسد راهبر بدی و بدبختی است و به سبب حسد قابیل برادرش هابیل را کشت .
هلاک الناس فی ثلاث : الکبر والحرص والحسد ، فالکبر هلاک الدین وبه لعن ابلیس، والحرص عدو النفس وبه اخرج آدم من الجنة ، والحسد رائد السوء ومنه قتل قابیل هابیل .
بحار الانوار ، ج 78 ، ص 111